Ανιχνεύοντας ιστορικά την ίδρυση του 1ου Γυμνασίου Χαλκίδας εντοπίσαμε ότι το 1836 λειτούργησαν στην Ελλάδα 25 ελληνικά σχολεία για μαθητές 11 -13 ετών. Ένα από αυτά υπήρχε στη Χαλκίδα υπό το σχολάρχη Μάρκο Σφήνα.
Το 1861 με Βασιλικό Διάταγμα αποφασίστηκε να μεταφερθεί το δεύτερο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών στη Χαλκίδα. Το Γυμνάσιο Χαλκίδος, με πρώτο Γυμνασιάρχη το Σ. Φιντικλή, στεγάστηκε από τις 27 Σεπτεμβρίου 1861 στο οίκημα Αγγελινίδη στον όρμο Σουβάλας και από το 1899 στη λεωφόρο Αριστοτέλους (σημερινή Ελευθερίου Βενιζέλου).
Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο εξαιτίας του συνεχώς αυξανόμενου αριθμού των μαθητών του, ήταν επιτακτική ανάγκη για την Χαλκίδα η ανέγερση ευρύχωρου και κατάλληλου σχολικού κτιρίου.
Το 1939 ο δήμαρχος Σαραφιανός Σαραφιανός έθεσε το θεμέλιο λίθο, όμως ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος σταμάτησε τα έργα.
Το 1948 ο γυμνασιάρχης Κώστας Αντωνόπουλος ενέτεινε τον αγώνα για την ανέγερση του Γυμνάσιου με την αμέριστη συμπαράσταση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Χαλκίδας Γρηγορίου και των εκπρόσωπων στη βουλή του νομού Ευβοίας Πάνου Χατζηπάνου, Κωνσταντίνου Καλλία και Γεωργίου Βογιατζή. Τα εγκαίνια του πρώτου ορόφου, (σε κτίριο που συνορεύει με τις σημερινές οδούς Κακαρά, Σαμαρτζή και Γκορτζή) έγιναν στις 10 Νοέμβριου 1949 και του δευτέρου ορόφου, στις 18 Οκτώβριου 1959.
Το 1961 το γυμνάσιο είχε πλέον 14 αίθουσες διδασκαλίας, 7 βοηθητικές, αυλή που χρησιμοποιούνταν ως σχολικό γυμναστήριο και μικρό ναό των Τριών Ιεραρχών.
Το 2006, κατεδαφίστηκε το μεγαλύτερο και παλαιότερο τμήμα του παλαιού διδακτηρίου και κατασκευάστηκε καινούργιο. Συγχρόνως ανακαινίστηκε και εναρμονίστηκε με το καινούργιο κτίριο και η παλαιά πτέρυγα. Το νέο σχολείο λειτούργησε το 2009 επί διευθύνσεως του κ. Ανδρέα Παπασυμεών και περιλαμβάνει αίθουσες διδασκαλίας, από τις οποίες οι 5 είναι εξοπλισμένες με διαδραστικούς πίνακες, εργαστήριο Φυσικών Επιστημών, αίθουσα Πληροφορικής και αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων. Παράλληλα με δαπάνες του κατασκευαστή κ. Σακελλαράκη κατασκευάστηκε ναΐδριο του Οσίου Δαυίδ.